Wycieczka „Wielokulturowość Województwa Podlaskiego” Tykocin – Białystok - Supraśl - Kruszyniany
24 listopad 2015r. wzięliśmy udział w wycieczce ph. "„Wielokulturowość Województwa Podlaskiego”
Pierwszym punktem wycieczki było miasto Tykocin położone w odległości 28 km od Białegostoku, które swoją barokową urodę zawdzięcza Branickim.
Mogliśmy podziwiać arkadowe galerie kościoła pw. św. Trójcy obejmujące, niczym ramionami, rynek z długim szeregiem parterowych domków, będących niegdyś szlacheckimi dworkami.
Na rynku znajduje się wykuta w kamieniu postać Stefana Czarnieckiego (jeden z pierwszych w Polsce wolno stojących pomników osoby świeckiej) oraz ostatni już w Rzeczypospolitej alumnat dla weteranów wojskowych, a także budynek szpitala wzniesiony przed 250 laty. Dzięki Branickim powstały też budynki plebanii i „Dworu Administratora”, klasztor bernardynów z kościołem pw. NMP.
Bardzo cennym zabytkiem jest Tykocina jest synagoga z XVII wieku i Dom talmudyczny, w którym dziś mieści się muzeum.
Następnym miejscem był Supraśl – malownicze miasteczko, które – dzięki specyficznemu mikroklimatowi puszczańskiemu i bogatym złożom borowinowym – uzyskało status uzdrowiska.
Najciekawszym zabytkiem Supraśla jest obronna cerkiew Zwiastowania NMP – główna świątynia prawosławnego monasteru supraskiego. Świątynię otaczają zabudowania powstałe w XVII i XVIII w., w okresie, gdy monaster znajdował się w unii kościelnej i był kongregacją bazyliańską. Zwiedziliśmy nowoczesne, multimedialne Muzeum Ikon, które poprzez grę świateł i śpiewy chórów cerkiewnych przybliża historię prawosławia i dzieł sztuki – ikon.
W stolicy województwa, w Białymstoku, zwiedziliśmy cerkiew prawosławną pw. Św. Mikołaja.
Wielokulturowość województwa podlaskiego podkreśla obecność wyznawców islamu. Trzon tej grupy stanowią Tatarzy, którzy osiedli na ziemiach Wielkiego Księstwa Litewskiego już w XIV/XV w.
Kierując się w stronę granicy z Białorusią dotarliśmy do wsi Kruszyniany, niegdyś nazywanej „triniedzielnaja” (trzyświąteczna) – w piątek świętowali muzułmanie – Tatarzy, w sobotę – Żydzi, w niedzielę – katolicy i prawosławni.
Najcenniejszym budynkiem we wsi jest drewniany meczet z 1795 r. Do ostatniego punktu na naszej trasie dotarliśmy późnym popołudniem. Wchodząc do meczetu wszyscy musieliśmy zdjąć buty, tam czekał na nas przewodnik, który bardzo ciekawie opowiadał o dziejach Tatarów w Polsce i ich tradycjach i religii.
MM
